ഒന്നുണ്ട് ചൊല്ലുവാൻ...

ഒന്നുണ്ട് ചൊല്ലുവാൻ...


ഞാൻ,
സ്നേഹിച്ച കുറ്റത്തിന്ന് ഇന്നും
ചതിയനായറിയപ്പെടുന്നവൻ

പച്ചോലയിൽ കെട്ടിവലിച്ച്
എന്റെ കബന്ധം അവിടെ
എത്തുമ്പൊൾ നീ അവിടെ
ഉണ്ടാവണം

അറപ്പുര വാതിൽ എനിക്കായ്
തുറന്നിട്ട നീ പൊരിവെയിലിൽ
കരിഞൂണങ്ങാതെ തണലിലേക്ക്
മാറിനിൽക്കൂ

ഇപ്പോഴും,
ഈ അവസാന നിമിഷവും
എനിയ്ക്കിഷ്ടം നിന്റെ ചുവന്ന്
തുടുത്ത മുഖം തന്നെ
അത് കരിഞുണങ്ങരുത്

കളരിമുറ്റത്ത് ഇമവെട്ടാത്ത
വാൾതലപ്പുകളിൽ
പ്രണയത്തിന്റെ തീപ്പൊരികൾ
പെയ്തിറങ്ങിയപ്പോൾ

നിനക്കായ് ഞാൻ
എന്നോ കരുതിയൊരു
പൂമാല കരിഞുണങ്ങി
മാറാപ്പിലെവിടെയോ
കാത്തിരിപ്പുണ്ട്

ഉപചാരവും ശപഥവും
കാർക്കിച്ച് തുപ്പലും ശാപ വാക്കുകളും
കഴിഞാൽ ആരും കാണാതെ
അതെടുത്തണിയണം.

ചതിയുടെ പാണൻ പാട്ടുകളും
നെറിക്കേടിന്റെ നിലപാടുതറകളും
ഇല്ലാതെ ഏതെങ്കിലുമൊരു കാലം
എന്നെ ഞാനായി അഭ്രപാളിയിൽ
പകർത്താൻ ആരെങ്കിലും വരും
ജനം കോരിത്തരിക്കും